Blog posts

Als ik ergens moeite mee heb is het wel het woord 'podcast'. Niet vanwege de schrijfwijze of de uitspraak, daar is vanzelfsprekend niets mis mee, maar vanwege de verwachting die het woord schept. Zo staat het bij de meeste mensen nog altijd onbewust synoniem voor een (ietwat goedkoop geproduceerd) gesprek van een uur tussen twee BN'ers, vrienden of collega's. Het liefst gemaakt 'in de vrije uurtjes' en bij toeval uitgegroeid tot een hechte ‘community’.

Er knapte iets. Het was geen woede meer, geen frustratie, geen wanhoop. Al die stadia was ik al lang voorbij. Ik gaf me gewonnen. Het zal een jaar of vijf geleden zijn als ik in de montage zit van een commercial voor een grote farmaceut. Al bij aanvang van het project geeft het reclamebureau te kennen dat de klant nogal cijfermatig te werk gaat, ze een vrij hiërarchische organisatiestructuur heeft en er weinig affiniteit lijkt te zijn met creative processen. Een realiteit waar we vaker mee te kampen hebben, dus niet per definitie iets om enorm van te schrikken.